Langzaam beweeg ik mijn hoofd mee op de maat van de muziek. Drums, gitaren en mijn favoriete liedteksten. Maar terwijl mijn hoofd doet alsof het geniet van de muziek, denkt mijn lijf daar nét even anders over. Tussen alle mensen in het donker, zoek ik onderin de tas naar dat pak stroopwafels. Het lijkt eindeloos te duren, voordat ik eindelijk twee stroopwafels mijn mond in kan schuiven. Hè, hè, eindelijk suiker. Terwijl mijn kaken de laatste stukjes vermalen, richt ik mij weer op het podium in de verte waar Bløf de laatste tonen speelt van hun eerste nummer deze avond. “Voor even geen diabetes door Bløf” verder lezen
