Drie weken zijn voorbijgevlogen. Vier keer een sensor vervangen, ongeveer dertig keer een alarm gehad (dat viel dus best mee), één telefoontje naar de leverancier, drie mailtjes naar het ziekenhuis en achthonderdzesendertig keer kijken naar die prachtige grafiekjes die mijn pomp continu produceert. Een woeste informatiestroom die mij de eerste dagen compleet overspoelde, toen veranderde in een sloot die uitgebaggerd moest worden en inmiddels een kabbelend riviertje is dat mij laat zien waar het beter kan en waar het beter moet.“Suus aan de sensor: het gaat vooruit.” verder lezen
Het is bijna zover. De dag dat ik de sensor krijg. Een diepe wens voor veel diabeten, op dit moment voor mij toch vooral een heel spannend vooruitzicht. Het boekje wat ik moet lezen ter voorbereiding wacht al een paar dagen op de kast, totdat ik het vol vertrouwen opensla. Maar misschien moet ik wel accepteren dat het starten met de sensor vooral gepaard gaat met heel veel twijfels.“Suus aan de sensor: een eeuwige strijd.” verder lezen
